Espargo(-de-mar)
Asparagus maritimus
Asparagaceae
Nom en français : Asperge maritime.
Descripcioun :Aquesto espargo, pulèu raro, s'atrobo soulamen en ribo de mar. Sèmblo proun à Asparagus officinalis. Pamens l'espargo-de-mar èi rabastouso au contro de l'espargo. Ei lou meiour biais pèr faire la diferènci.
Usanço :L'espargo-de-mar èi manjadisso jouino mai pamens di proun amaro. A li mémi prouprieta que sa cousino, l'espargo-fèro.
Port : Erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asparagus
Famiho : Asparagaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado :
Vo
Mai à jun
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Asparagus maritimus (L.) Mill., 1768
Blad-dóu-diable(-di-lónguis-espino)
Aegilops biuncialis
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Blad-dóu-diable, Blad-de-cougiéu, Trauco-sa.
Noms en français : Égilope à grosses arrêtes, Égilope long de deux pouces.
Descripcioun :Aquéu blad-dóu-diable, gaire coumun, trachis dins li tepiero seco, lis armas e li culturo. Se destrìo di meno veisino, bonodi sis arèsto proun longo (> 5 cm) e escartado. Apoundèn que i'a dos o tres arèsto à l'espigueto d'en bas e tres arèsto à-n-aquesto d'en aut.
Usanço :Li blad-dóu-diable soun proche dis àvi fèr de nòsti blad cultiva. Soun adounc bon à manja, mai sara un pau long pèr n'en acampa li grano. Èron acampa en Sicilo à passa tèms.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Aegilops
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Tepiero seco
- Ermas
- Culturo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Touranièno
Ref. sc. : Aegilops biuncialis Vis., 1842